ABD Ordusunda Bir Osmanlı Şehzadesi

Almanya’nın 1 Eylül 1939’da Polonya’yı işgal ederek başlattığı II. Dünya Savaşı, 1943 yılına kadar Almanya’nın liderlik ettiği Mihver devletlerin üstünlüğüyle devam etti. Bu durum Şubat 1943’te Almanya’nın Stalingrad Savaşı’nı kaybetmesiyle Müttefik devletlerin lehine döndü. Bu ağır yenilgiyle birlikte Almanya’nın bütün doğu cephelerinde genel bir gerileme başlıyordu. Müttefik devletlerine göre Stalingrad yenilgisiyle kan kaybetmeye başlayan Almanya, ikinci bir cephenin açılmasıyla yenilgiye uğratılabilirdi. İkinci cephenin batıda, Fransa’nın Normandiya kıyılarına yapılacak bir çıkarma harekâtıyla açılmasına karar verildi. Normandiya Çıkarması, Almanya için sonun başlangıcıydı. Müttefik devletler 6 Haziran 1944 sabahından itibaren Normandiya plajlarına, yüz kilometrelik bir kıyı boyunca çıkarma yapmaya başladılar. Bin uçaktan oluşan bir filo, üç tümenlik bir kuvveti havadan indirdi. Aynı anda dört bin gemi de denizden çıkarma yapıyordu. Müttefikler, çıkarma harekâtının üçüncü gününde Normandiya kıyılarda tutunmayı başardı. 16 Haziran itibarıyla da İngiliz, Amerikan ve Kanadalı yedi yüz bin asker Normandiya kıyılarına çıkmıştı. Bu askerler arasında, sürgündeki Osmanlı şehzadelerinden biri olan Burhaneddin Cem Osmanoğlu da bulunuyordu.

ABD ordusunun bir mensubu olarak Normandiya kıyılarında Nazilere karşı savaşan Şehzade Burhaneddin Cem Osmanoğlu, Padişah Abdülmecit’in torunlarından İbrahim Tevfik Efendi’nin oğluydu. Hikâyesi ise diğer hanedan mensupları gibi, TBMM’NIN 3 Mart 1924 tarihinde çıkarmış olduğu “Hilafetin İlgasına

ve Hanedanı Osmanî’nin Türkiye Cumhuriyeti Memaliki Haricine Çıkarılmasına Dair Kanun” ile başlıyordu. Bu kanunla hilafet kaldırıldığı gibi Osmanlı hanedan mensupları da sınır dışı ediliyordu. Şehzadelere kırk sekiz saat, sultanlara ise on gün mühlet verilmişti.

2 Şubat 1920’de İstanbul’da doğan Burhaneddin Cem, ailesi ve diğer hanedan mensuplarıyla, Sirkeci Garı’ndan kalkan Orient Ekspresi’ne bindiğinde dört yaşında bir çocuktu ve neler olup bittiğinin farkında değildi. Ancak bu yolculuk sırasında yaşadıklarını, başta trenin Bulgaristan’da arızalanması ve karlarla kaplı tren yolunda saatlerce yürümeleri olmak üzere, yaşadıklarını hiç unutmayacaktı.

Burhaneddin Cem ve ailesinin zorlu geçen yolculukları, Osmanlı aydınlarının ve hanedan mensuplarının hayranı oldukları, Paris’te noktalandı. Her ne kadar İbrahim Tevfik Efendi’nin kararıyla bir ara Nice’e yerleştiyseler de buradaki ikametleri fazla sürmedi. 11 yaşına geldiğinde, iyi bir atıcı, binici ve de piyanist olan 57 yaşındaki babası İbrahim Tevfik Efendi’yi kaybetti.

Annesi Şadiye Hanım, Çürüksulu Bahri Paşa’nın kızıydı. Paris’e yerleşmelerinden sonra kocası İbrahim Tevfik Efendi’den boşanmış ve bir Amerikalıyla evlenmişti.