Amerika Birleşik Devletleri'nde yaşayan ve Twitter'da Islam Pedagojisi hesabıyla paylaşım yapan Türk başından geçen ilginç olayı anlattı.
“Geçen hafta Teksas’ta ilginç bir olay yaşadım. Yeni yıl hediyesi olarak internetten satın aldığım kol saati paketten camı çatlamış çıkınca iade formunu doldurup soluğu postanede aldım. Postaneye girdiğimde 20–25 kişi kuyrukta bekliyordu.
Noel de yaklaştığı için normalden çok daha uzun süre beklemek gerekecekti. Çalışan da sadece 2 kişi olup canından da bezmiş olunca durum daha da zorlaşıyordu. Kırk dakika sonra sıra bana geldi. Paketi görevliye uzatıp “Adresler üzerinde yazılı” dedim. “Paketi neden bantla kapatmadınız?” diye sordu. Girişteki "Paket içeriğini görmek isteyebiliriz. Lütfen paketlerinizi açık bulundurunuz” uyarısını gösterdim. Sesini yükselterek “Kapıda ne yazdığını iyi biliyorum. Lütfen paketinizi bantlayın” dedi. Sıradaki herkes artık bizi dinliyordu.
Yanındaki bantı göstererek, “Rica etsem verebilir misiniz?” dedim. Yanıt yine aynı yüksek sesle geldi: “O bant bana ait, müşteri kendi bantını kullanacak!” “Yanımda bant yok, sizin bant için para ödesem...” dediğim an görevli hanım sesini daha da yükseltti.
Ileride 20 dolarlık bantı işaret ederek satın almamı istedi. “Küçücük bir kutu için bana o bantı aldırmanız mantıklı mı?” diye sordum. “Bantı alın ve sıranın sonuna geçin!” derken sinirden kıpkırmızı kesilmişti. Hışımla kuyruktaki bir sonraki kişiyi (Sıradaki anlamına gelen)
“Next!” diye çağırdı. O an dondum kaldım. Çünkü sırada hiç kimse ilerlemedi. Sıranın başındaki beyefendi, “Şu kutuyu derhal bantlayın ve önce hanımefendinin işini bitirin” dedi. Görevli öfkeyle bağırıyordu: “Anyone else... Next!” 30 kişi yerinden kıpırdamıyordu.
İkinci görevliye de gitmiyorlardı. Sıradaki yaşlı bir bayan, “76 yaşındayım ve dizlerim ağrıyor, ama o bayanın paketini bantlayıp görevinizi yerine getirmediğiniz sürece buradan bir adım atmıyorum.” dedi. Görevli elimden paketi sinirle çekip kutuyu benim söylediğim bantla yapıştırdı.
Ağlamak üzereydim. Sıraya dönüp “Thank you all” (Hepinize teşekkürler) diyebildim sadece..
Gülümseyerek el salladılar. Dışarı çıkıp arabama oturunca bir süre düşündüm. Herkesin işi gücü var. Nasıl oldu da tek bir kişi “Acelem var” diyerek sıranın önüne atlamadı?
Nasıl oldu da onca kişi bir kişiye yapılan haksızlık için tepki gösterdi?
O sırada benden sonraki beyefendi işini tamamlamış, dışarı çıkmıştı. Arabama yaklaştı, pencereyi açtım. Gülümseyerek: “Size yapılan bu yanlış için üzgünüm.
Doğada hayvanlar, ağaçlar ve hatta mikroplar birbirleriyle bağ içerisinde hareket ederken biz insanlar birbirimizden çok koptuk. Yanlış, sineye çekilmeden, derhal toplu olarak tepki gösterilmez ise ‘normalleşir’. O bayan bir dahaki sefere yanlış yaparken iki kez düşünecek.
Biz görevimizi yaptık...” Kendimize veya bir başkasına yapılan haksız bir davranış karşısında korktuğumuz veya başka nedenlerle tepkimizi göstermediğimiz sürece yaşamımızda bizi çok daha kötü günlerin beklediğine kesinlikle inanabiliriz…”
Bu davranış, Kur'an'ın ruhuna, Peygamber Efendimizin (sas) tembihlerine ne kadar da uygun.
Bu günlerde bu anlayışa ve onu hayata geçirecek insanlara ne kadar çok ihtiyacımız var!..
İşte bu şu sebepten orda sıradaki insanlar Müslüman olsa Arap kültürü ile büyümüş olsa bu durum yaşanmaz hemen bi uyanık atlar sırayı kapar içinden de oh be ne uyanığım diye şükrederdi.
Normalde bunu kolayca kimseden istemezler, isteyemezler. Hep yardimci olurlar. Bantlarlar, adresi duzeltirler vs. Bunu yasayip paylasmaniz gerekiyormus demek.
Evet normali öyle. Sanırım insanlar strese girince bazen böyle yapıyor..
Okuyunca duygulandm. Başlıkta"amerka yaşanmş bir hatıra" demenize gerek yokmuş. Zaten okuyunca olayın geçtği yerin Türkiye olmadığını her akıl sahibi anlar. Müslümanlık artık ortadoguya yakışmıyor,kirletiyorlar islami, Allah haksızlığa karşı susmayan herkese iman zevkini tattirsin.
Başlık dikkat çekip daha çok okunması için. Hafifçe gülümseyen yüz
Insanca davranışlar ne kadar garip geliyor degil mi bize ?
Malesef her ne kadar bir fanusun içinde yaşamış olsak da içinde bulundugumuz milletin adi hasletleri bizim de içimize işlemiş. Böyle medeni, cesur, asil davranışları görünce şaşırıyoruz. Halbuki olması gereken bu...
Çok güzeldi, insanı umutlandırıyor bu güzellikler
Very very nice
BİR BİLEN !
Geri kaldı kelimeyi tevhit deseler tüm islam alemin ekseri çoğunluğun önünde cennete giderler
“Geçen hafta Teksas’ta ilginç bir olay yaşadım. Yeni yıl hediyesi olarak internetten satın aldığım kol saati paketten camı çatlamış çıkınca iade formunu doldurup soluğu postanede aldım. Postaneye girdiğimde 20–25 kişi kuyrukta bekliyordu.
Noel de yaklaştığı için normalden çok daha uzun süre beklemek gerekecekti. Çalışan da sadece 2 kişi olup canından da bezmiş olunca durum daha da zorlaşıyordu. Kırk dakika sonra sıra bana geldi. Paketi görevliye uzatıp “Adresler üzerinde yazılı” dedim. “Paketi neden bantla kapatmadınız?” diye sordu. Girişteki "Paket içeriğini görmek isteyebiliriz. Lütfen paketlerinizi açık bulundurunuz” uyarısını gösterdim. Sesini yükselterek “Kapıda ne yazdığını iyi biliyorum. Lütfen paketinizi bantlayın” dedi. Sıradaki herkes artık bizi dinliyordu.
Yanındaki bantı göstererek, “Rica etsem verebilir misiniz?” dedim. Yanıt yine aynı yüksek sesle geldi: “O bant bana ait, müşteri kendi bantını kullanacak!” “Yanımda bant yok, sizin bant için para ödesem...” dediğim an görevli hanım sesini daha da yükseltti.
Ileride 20 dolarlık bantı işaret ederek satın almamı istedi. “Küçücük bir kutu için bana o bantı aldırmanız mantıklı mı?” diye sordum. “Bantı alın ve sıranın sonuna geçin!” derken sinirden kıpkırmızı kesilmişti. Hışımla kuyruktaki bir sonraki kişiyi (Sıradaki anlamına gelen)
“Next!” diye çağırdı. O an dondum kaldım. Çünkü sırada hiç kimse ilerlemedi. Sıranın başındaki beyefendi, “Şu kutuyu derhal bantlayın ve önce hanımefendinin işini bitirin” dedi. Görevli öfkeyle bağırıyordu: “Anyone else... Next!” 30 kişi yerinden kıpırdamıyordu.
İkinci görevliye de gitmiyorlardı. Sıradaki yaşlı bir bayan, “76 yaşındayım ve dizlerim ağrıyor, ama o bayanın paketini bantlayıp görevinizi yerine getirmediğiniz sürece buradan bir adım atmıyorum.” dedi. Görevli elimden paketi sinirle çekip kutuyu benim söylediğim bantla yapıştırdı.
Ağlamak üzereydim. Sıraya dönüp “Thank you all” (Hepinize teşekkürler) diyebildim sadece..
Gülümseyerek el salladılar. Dışarı çıkıp arabama oturunca bir süre düşündüm. Herkesin işi gücü var. Nasıl oldu da tek bir kişi “Acelem var” diyerek sıranın önüne atlamadı?
Nasıl oldu da onca kişi bir kişiye yapılan haksızlık için tepki gösterdi?
O sırada benden sonraki beyefendi işini tamamlamış, dışarı çıkmıştı. Arabama yaklaştı, pencereyi açtım. Gülümseyerek: “Size yapılan bu yanlış için üzgünüm.
Doğada hayvanlar, ağaçlar ve hatta mikroplar birbirleriyle bağ içerisinde hareket ederken biz insanlar birbirimizden çok koptuk. Yanlış, sineye çekilmeden, derhal toplu olarak tepki gösterilmez ise ‘normalleşir’. O bayan bir dahaki sefere yanlış yaparken iki kez düşünecek.
Biz görevimizi yaptık...” Kendimize veya bir başkasına yapılan haksız bir davranış karşısında korktuğumuz veya başka nedenlerle tepkimizi göstermediğimiz sürece yaşamımızda bizi çok daha kötü günlerin beklediğine kesinlikle inanabiliriz…”
Bu davranış, Kur'an'ın ruhuna, Peygamber Efendimizin (sas) tembihlerine ne kadar da uygun.
Bu günlerde bu anlayışa ve onu hayata geçirecek insanlara ne kadar çok ihtiyacımız var!..
İşte bu şu sebepten orda sıradaki insanlar Müslüman olsa Arap kültürü ile büyümüş olsa bu durum yaşanmaz hemen bi uyanık atlar sırayı kapar içinden de oh be ne uyanığım diye şükrederdi.
Normalde bunu kolayca kimseden istemezler, isteyemezler. Hep yardimci olurlar. Bantlarlar, adresi duzeltirler vs. Bunu yasayip paylasmaniz gerekiyormus demek.
Evet normali öyle. Sanırım insanlar strese girince bazen böyle yapıyor..
Okuyunca duygulandm. Başlıkta"amerka yaşanmş bir hatıra" demenize gerek yokmuş. Zaten okuyunca olayın geçtği yerin Türkiye olmadığını her akıl sahibi anlar. Müslümanlık artık ortadoguya yakışmıyor,kirletiyorlar islami, Allah haksızlığa karşı susmayan herkese iman zevkini tattirsin.
Başlık dikkat çekip daha çok okunması için. Hafifçe gülümseyen yüz
Insanca davranışlar ne kadar garip geliyor degil mi bize ?
Malesef her ne kadar bir fanusun içinde yaşamış olsak da içinde bulundugumuz milletin adi hasletleri bizim de içimize işlemiş. Böyle medeni, cesur, asil davranışları görünce şaşırıyoruz. Halbuki olması gereken bu...
Çok güzeldi, insanı umutlandırıyor bu güzellikler
Very very nice
BİR BİLEN !
Geri kaldı kelimeyi tevhit deseler tüm islam alemin ekseri çoğunluğun önünde cennete giderler