Jose Luis Inciarte, 12 Ekim 1972'de Santiago'dan Montevideo'ya uçarken düşen Uruguay Hava Kuvvetleri'nin 571 uçuş numaralı yolcu uçağının 45 yolcusundan biriydi. 12 kişi uçak düşer düşmez, 5 kişi de kazadan kısa süre sonra öldü. Kazadan 17 gün sonra 8 kişi daha çığ altında kalarak hayatını kaybetti.
Uçak düştüğünde hayatta kalanlardan 3'ü, 10 gün boyunca aç ve susuz yürüdükten sonra ancak
yardım bulabilmiş ve Inciarte gibi geride kalanlar ise onlardan tam 72 gün sonra kurtarılmıştı.
Toplamda geçen 82 günün sonunda yalnızca 16 kişi kurtarılabilmişti.
Uçak düştüğünde hayatta kalanlardan 3'ü, 10 gün boyunca aç ve susuz yürüdükten sonra ancak
yardım bulabilmiş ve Inciarte gibi geride kalanlar ise onlardan tam 72 gün sonra kurtarılmıştı.
Toplamda geçen 82 günün sonunda yalnızca 16 kişi kurtarılabilmişti.
ITV'de 'This Morning' programına konuk olan Inciarte, o 82 gün boyunca açlıktan ölmemek için
maalesef cesetleri yemek zorunda kaldıklarını söyledi ve "Eğer hayatta kalmak istiyorsanız başka seçenek yoktu. Aramızda 'yapmalı mıyız yapmamalı mı' diye bir toplantı yaptık. Herkes yiyelim dedi. Arkadaşınızın donmuş cesedinden bir parça et almaya gittiğinizde eliniz size itaat etmez. İtaat etmesi için inanılmaz bir enerji ve akıl gücü harcamanız gerekir." sözleriyle yaşadıkları büyük trajediyi anlattı.
Inciarte'in özellikle, "Hayatımda bir problem olduğunda Andlar'da geçirdiğim o günleri düşünür ve problemimin ne kadar küçük olduğunu fark ederim." sözleri önemli bir hayat dersi niteliğindeydi.