Irak’ın kuzeyindeki Pençe-Kilit operasyon bölgesinde metan gazı zehirlenmesi sonucunda 12 tane şehidimiz var.
Yine canımız yandı.
Yine bayraklara sarılı tabutlar.
Yine gözyaşları…
Yine içimize çöken tarifsiz bir acı.
Bu kadar askerimizin bir anda o bölgeye sevk edilmesi ve yeterli tedbirin alınmamış olması, milletin vicdanında koca bir soru işareti bıraktı.
Hepsi birer aslan parçasıydı: Mehmetçikler, uzmanlar, erbaşlar, komutanlar… Her biri bir evin umudu, bir annenin duası, bir kardeşin gururuydu.
Elbette bu topraklar kolay korunmuyor. Elbette görev kutsal. Ama bu görev kutsalsa, onu layıkıyla planlamak da bir o kadar kutsaldır.
Bu kadar büyük bir sorumsuzluk, bu kadar açık bir tedbirsizlik, izah edilemez.
Olayın arkasında ne var bilmiyoruz. Belki ihmal, belki zafiyet, belki de bilemediğimiz başka şeyler. Mutlaka araştırılıp, soruşturulacaktır elbette ama;
Yinede içime sinmiyor…
İnsan canı bu kadar ucuz olmamalı. Hele ki devletin üniformasını giymiş bir askerin canı, bu kadar sahipsiz olmamalı.
Soruyorum: Bu kadar asker neden aynı anda, aynı noktadaydı?
Tedbir neden alınmadı? Neden maske takılmadı?
Bu nedenle İçime sinmiyor…
Çünkü o tabutlarda sadece genç bedenler değil, hepimizin geleceği taşınıyor.
Şehitlerimize bir kez daha Allah'tan rahmet; kederli ailelerine baş sağlığı, tedavisi devam eden askerlerimize de acil şifalar diliyorum.
Milletimizin başı sağ olsun..
Yorumlar
Kalan Karakter: