DALKAVUKLUK ZOR ZANAAT'TIR.

Eskiden saraylarda dalkavuk bulundurmak adettenmiş. Bir gün padişah demiş ki; saraya yeni bir dalkavuk alacağım, filan gün imtihan var, sağa sola haber salın demiş, derken imtihan günü gelmiş, çatmış,kapının önünde dalkavuk adayları sıraya girmişler, tek, tek huzura alınmışlar.

Padişah gelenlere sırasıyla sormaya başlamış? Sen dalkavuk musun? Evet efendim. Ama sen dalkavuğa hiç benzemiyorsun. Olur mu efendim? ben filan bey'in yanında şu kadar, fişmekan bey'in yanında da bu kadar sene dalkavuk olarak çalıştım. Padişah olmadı, sen çık demiş, derken ikinci, üçüncü... adaylar gelmiş, konuşma hep aynı, cevaplar hep aynı...

Padişah yeni dalkavuğunu bulamayacağını düşünmeye başlamış ki, içeri son biri girmiş, padişah söyle bakalım sen dalkavuk musun? Evet efendim, ama sen dalkavuğa hiç benzemiyorsun, hayır hiç benzemem efendim demiş. Dur bakayım, biraz da benziyorsun galiba, evet efendim ben biraz da dalkavuğa benzerim derken, padişah vezirine seslenmiş, tamam ben dalkavuğu buldum demiş.

Tabi hikaye bu, kıssadan hisse etrafta o kadar çok dalkavuk var ki...

Hemen üstünüze alınmayın.

Bize falan mı bir şey dedi diye düşünmeyin!

Yok sözümüz size değil, dalkavuklara.

Sormayın kim bunlar diye, onların kim olduğu hepimizce malumdur.

Teşbihte hata olmaz dalkavukluk zor zanaattır. El etek öpmek ister, yağcılık, yalakalık ister, ister de ister, dalkavukluğun belli bir tarifi yoktur. 

Birileri ister ki kimse, soru sormasın, kimse eleştirmesin, kimse konuşmasın, kimse yazmasın.

Onlar ister ki, doğruya yanlış, yanlışa doğru, yalana gerçek, gerçeğe yalan diyesiniz.

Bilmezler mi, gerçeklerin er ya da geç ortaya çıkmak gibi bir huyu vardır…

Ama her zaman bir yerlerde, birilerinin yanında her daim dalkavuklar vardır.

Dalkavuklar yalanı gerçek, gerçeği yalan olarak söylemekte çok mahirdirler...

Dalkavuklar genelde geldiği yeri değil de, hizmet ettiklerini savunmayı çok severler..

Bunu bile bile yüzleri kızarmadan dalkavukluk yapmaktan da çekinmezler.

Velhasıl dalkavukluk zor zanaat'tır.